Manisa’nın Sarıgöl ilçesinde unutulmaya yüz tutan meslekler arasında olan ’Sepetçilik’ mesleğini yaşatmaya çalışan 72 yaşındaki Ali Balcı, artık mesleğin unutulmaya başlandığını belirterek, “Sepetçiliği yaşattığım için gurur duyuyorum” dedi.
Sarıgöl İlçe Milli Eğitim Müdürlüğünden 22 yıl önce emekli olan 72 yaşındaki Ali Balcı, yok olmaya yüz tutan meslekler arasında olan sepetçilik mesleğini ilerleyen yaşına rağmen yaşatmaya çalışıyor. Çevreden gelen talepler üzerine sele örmeye başladığını kaydeden Balcı, çevreden temin ettiği kargı ve ayıt dallarından sele ve sepet örerek boş zamanlarını da değerlendirdiğini ifade etti.
“Hediye olarak veriyorum”
Bir gün kendisine bir kadının gelerek elindeki hasar görmüş sepeti tamir etmesini rica etmesi üzerine sepet ve sele siparişlerinin arttığını belirten Balcı, “Bir gün bir bayan geldi. Elinde yıllardır hasar görmüş bir sele olduğunu söyledi ve benden tamir etmemi rica etti. Gelen seleyi tamire başladım. Evime gelen dost ve akrabalarım görünce, bu kez onlarda kendileri için yapmamı istediler. Onları kıramadım ve başladım sele yapmaya. Bir yandan boş zamanımı değerlendiriyorum bir yandan dost ve akrabalarımı sevindiriyorum. En önemlisi unutulmakta olan sele, sepet mesleğini yaşatmaya çalışıyorum.” dedi.
“Eskiden meslek revaçtaydı”
Plastikler sepet ve selelerin piyasaya çıkmadan önce sele ve sepetçiliğin çok değerli olduğunu belirten Ali Balcı, “Bizim gençliğimizde evlerde, üzüm bağlarında sele ve sepetler kullanılırdı. Selelerin içlerine hamur konur ev ekmeği yapılması için fırınlara götürürdük. Üzüm ağlarından kesilen üzümleri kelterlerle sergilere çekerdik. Evlerin mutfaklarında kaşıklık olarak küçük yapılan seleler vardı. Selelerin içlerine yumurtalar tereyağı konularak korunması için iplere bağlandıktan sonra, su kuyularına konurdu. Şimdi ise her yerde fabrika yapımı plastik eşyalar kullanılıyor. Bu nedenle sele ve sepetçiliği yaşatmanın gururunu yaşıyorum.” diye konuştu.